سیمان در مقابل بتن ، تفاوت و دوام آنها

سیمان در مقابل بتن ، تفاوت و دوام آنها

موارد زیادی وجود دارد که یک فرد ​​در مورد بتن نمی داند. که در اینجا تیم فروش جدول سیمانی کرمان این موارد را توضیح می دهد.

این ماده پس از آب بیشترین استفاده را در جهان دارد. و شاید بیس آن از  سیمان نباشد. اگرچه بسیاری از آنها از “سیمان” و “بتن” به جای یکدیگر استفاده می کنند. اما در واقع آنها به دو ماده متفاوت اما مرتبط اشاره می کنند که در زیر بررسی کرده ایم:

بتن ترکیبی است که از چند ماده ساخته شده است. یکی از آنها سیمان است.

سیمان از سنگ آهک که یک سنگ رسوبی است تولید می شود. پس از استخراج سنگ آهک، با یک منبع مانند محصولات جانبی صنعتی یا خاکستر مخلوط شده و در کوره با دمای 2700 درجه فارنهایت پخته می شود. آنچه از کوره خارج می شود کلینکر نامیده می شود. سیمان کلینکر را تا یک پودر بسیار ریز خرد کرده و در چند ماده افزودنی مخلوط می کنند. نتیجه نهایی سیمان است.

سیمان در مقابل بتن

سپس سیمان را به مکان هایی می آورند که با آب مخلوط شده و در آنجا به خمیر سیمان تبدیل می شود. و اگر به ملات سنگدانه های بزرگی اضافه کنند سنگ هایی با قطر حداکثر یک اینچ  بتن می شود.

آنچه بتن را بسیار قوی می کند واکنش شیمیایی است. که هنگام مخلوط شدن سیمان و آب رخ می دهد. فرایندی که به عنوان هیدراتاسیون شناخته می شود. هیدراتاسیون هنگام واکنش سیمان و آب اتفاق می افتد.

در طول هیدراتاسیون، کلینکر در کلسیم حل می شود و با آب و سیلیس دوباره ترکیب می شود. و هیدرات های سیلیس کلسیم تشکیل می شود. هیدرات های سیلیس کلسیم یا CSH سیمان هستند. هنگام شکل گیری، آنها با هم ترکیب می شوند و پیوندهای محکمی ایجاد می کنند که به مواد استحکام می بخشد. این اتصالات یک محصول جانبی شگفت آور دارند.

در فضای بین پیوندهای CSH، منافذ کوچک ایجاد می شوند. این منافذ در مقیاس 3 نانومتر یا حدود 8 میلیونیمم اینچ می باشند. این موارد به منافذ ژل معروف هستند.

علاوه بر این، هر آبی که در طی فرآیند هیدراتاسیون به تشکیل CSH واکنش نشان نداده باشد، در سیمان می ماندو. و مجموعه دیگری از منافذ بزرگتر به نام منافذ مویرگی را ایجاد می کند.

طبق تحقیق انجام شده، در خمیر سیمان 96 درصد منافذ آن متصل است. با وجود این، سیمان از استحکام و خواص اتصال بسیار خوبی برخوردار است. به همین دلیل می توان محصول نهایی متراکم و حتی قوی تری ایجاد کرد.

از دهه 1980، مهندسان یک ماده به نام بتن با کارایی بالا (HPC) طراحی کردند که این کار را انجام داد. بتن با کارایی بالا در دهه 1980 تولید شد. زمانی که مردم دریافتند که با کاهش نسبت آب به سیمان می توان منافذ مویرگی را تا حدی کاهش داد.

سیمان در مقابل بتن

با افزودن برخی از مواد خاص، این باعث ایجاد CSH بیشتر و کاهش آبی که پس از هیدراتاسیون باقی مانده است می شود. اساساً، منافذ بزرگتر پر از آب را کاهش می دهد و مقاومت مواد را افزایش می دهد.

البته، کاهش نسبت آب به سیمان برای HPC نیز به سیمان بیشتری نیاز دارد. و بسته به نحوه تولید آن سیمان، می تواند اثرات زیست محیطی مواد را افزایش دهد. اما این تا حدی است. زیرا وقتی کربنات کلسیم در کوره برای تولید سیمان معمولی سوزانده می شود، یک واکنش شیمیایی ایجاد می شود که دی اکسید کربن (CO2) تولید می کند.

منبع دیگری از انتشار CO2 سیمان از طریق گرم کردن کوره های سیمان حاصل می شود. این گرمایش باید با استفاده از سوخت های فسیلی انجام شود. زیرا دمای بسیار بالایی در کوره لازم است.

در حال حاضر برقی سازی کوره ها در حال مطالعه است. اما در حال حاضر از نظر فنی یا اقتصادی امکان پذیر نیست.

بتن محبوب ترین ماده در جهان است و سیمان چسب اصلی است که در بتن استفاده می شود. این دو منبع CO2 دلیل اصلی آن است که سیمان حدود 8 درصد از انتشار جهانی را تشکیل می دهد.

سیمان در مقابل بتن

بتن پرمصرف ترین مصالح ساختمانی در جهان می باشد. و از آنجا که ما از مقدار زیادی از آن استفاده می کنیم، هرگونه کاهش در آن تأثیر زیادی در انتشارات جهانی خواهد داشت. بسیاری از فناوری های مورد نیاز برای کاهش بتن امروزه وجود دارد.

وقتی نوبت به کاهش انتشار سیمان می رسد، می توانیم با افزایش استفاده از مواد زائد به عنوان منابع انرژی به جای سوخت های فسیلی، کارایی کوره های سیمان را افزایش دهیم.